Southern East Coast Australia

Daag, weer even een ellenlange update uit het fijne verre Australië.

Magnetic Island
Dit eilandje wordt volgens verschillende reisverslagen omschreven als een party eiland. Ik heb geen flauw idee wat hun definitie is van een party eiland. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers ligt zo rond de 70 en na 20:00 uur is alles dicht. Het blijkt dat je precies op de juiste tijd op de juiste locatie op het eiland moet zijn. Eens per maand worden er fullmoon party’s georganiseerd. Wij waren net op het verkeerde moment op het eilandje. De fullmoon party zou twee dagen na ons vertrek van het eiland plaatsvinden. Dit zou ook meteen de meest populaire Halloween editie zijn. Geen probleem verder, we hebben lekker een paar daagjes gechilled. Voor het eerst sinds vier weken hadden we iets van luxe in een airbnb, in een appartement met knappe badkamer, een zwembad, een terras en een gas bbq. De tweede dag hebben we scooters gehuurd om het eiland te verkennen. We hebben een wandeling gemaakt naar een oud fort dat was gebouwd in de tweede wereld oorlog. De Japanners hebben echter nooit koers gezet naar Magnetic island. Onderweg naar het fort kwamen we nog een wilde koala en fijne uitzichten tegen.
Na een prima nacht in het appartement heb ik een hengeltje gehuurd. Na tien minuten mijn hengel te hebben uitgegooid vanaf het strand werd ik door een local gewaarschuwd dat ik onmiddellijk moest stoppen. Het bleek dat ik in een beschermd natuurgebied was. Een boete zou me ongeveer 10.000 dollar kosten. Het vriendelijke mannetje bracht me daarop naar een bekende visstek in de buurt. Doordat het eb was had ik hier geen succes. Toch heb ik genoten. Al is het omdat het zoals altijd weer lekker weer was.

Airlie Beach en whitsunday islands
Na ons avontuur op Magnetic island hebben we onze weg vervolgd naar Airlie Beach. Dit is de uitvalsbasis vanwaar je door kunt reizen naar de whitsunday eilanden. Deze eilandengroep van 74 eilanden staat bekend om zijn witte eilanden. Ze zijn hier overigens niet naar vernoemd. De eilandengroep is vernoemd naar de dag waarop ze ontdekt zijn door kapitein koek. Whitsunday is de zevende zondag na pasen. Dit schijnt een christelijke feestdag te zijn. Op advies van het toeristenbureau besloten we om weer een boottripje te doen. Drie dagen en twee nachten op een party zeilboot. De dag voor de boottrip ben ik met Mike gaan kajakken naar een paar eilanden vlak voor de kust van airlie beach. We kwamen zo op verlaten stranden die we met niemand of bijna niemand hoefden te delen. Het boottripje werkte, zoals je vaak tegenkomt in Australië, met het BYO (bring your own) concept. Dit betekent dat je zelf een lading bier of goon mee mag nemen. Heerlijk concept. In tegenstelling tot de Great barrièr trip van een paar weken geleden was deze trip een stuk minder actief. Dit maakte het niet minder leuk. Super fijne mensen ontmoet. Hoogtepunt was een Zwitsers drankspel. De deelnemers hebben hierbij ieder hun eigen gebaar. Wanneer je aan de beurt bent maak je eerst je eigen gebaar en vervolgens het gebaar van degene die je de beurt geeft. Dit doe je op het ritme van het klappen van de mensen die niet aan de beurt zijn. Als je uit het ritme valt of een verkeerd gebaar maakt moet je drinken. Naarmate je meer goon drinkt gaat dit spel steeds moeizamer. Het snorkelen was niet zo boeiend. Na de elf duiken die we gemaakt hebben in het Great Barrièr was dit meer van hetzelfde. Het witte strand van whitsunday Island was wel een geweldig gezicht. Kijk maar naar die belachelijk goed gelukte foto’s.

Sunshine Coast en Brisbane
Na de whitsundays zijn we doorgereden naar Sunshine Coast. Hier hebben we twee nachten gekampeerd. Vanaf hier zijn we een dagje naar Australian Zoo gegaan. Dit is de dierentuin die is opgericht door Crocodile Hunter Steve Irwin. In deze dierentuin zijn een hoop inheemse diersoorten te zijn en in het bijzonder de zoutwater krokodil. Hoogtepunten waren het voeren van de galapagosschildpadden en de krokodillen. Daarnaast was er als ode aan steve Irwin een tijdlijn opgezet waarin zijn inspanningen voor de zoutwaterkrokodil zijn afgebeeld. Pittig interessant!
Vanaf sunshine Coast was het slechts een klein stukje rijden naar Brisbane. Het was best even wennen om weer in zo'n enorme stad te zijn en te worden omgeven door wolkenkrabbers. Brisbane heeft mij enigszins verbaast. Onder de wolkenkrabbers zijn een heleboel gezellige tentjes en terrasjes te vinden. Veel life muziek ook. Op zaterdagavond deed de stad zelfs een beetje Engels aan. Veel lallende bezopen lui op straat en zelfs een knokpartij. Leuk mensen gekeken vanaf het terras! In Brisbane namen we afscheid van onze vrienden en vervolgen Mike en ik met z'n tweeën onze reis.

Toowoomba
Mijn vriend Jorin, die voor een jaartje in Australië gaat werken, kwam toevallig aan op het moment dat wij in Brisbane waren. Hij gaat werken als sportbegeleider in Toowoomba, een wild west plaatsje iets ten westen van Brissy. We besloten daarop om Jorin even te bezoeken. Toowoomba bleek een vreselijke stad te zijn. We kregen bij het toeristeninformatiepunt een wandeling voorgeschoteld. Na een kwartier werden we zo gek van de vliegen dat we weer naar de auto terug gingen. De vliegen hier zijn zo irritant omdat ze steeds weer terugkomen op hetzelfde plekje. Ze komen met name af op oren, ogen en wonden. Een ander tripje dat ons aangeraden werd was de schietbaan. Toowoomba is natuurlijk redneck district. Dus deze kans wilden we niet laten schieten (ahahah). We bleken pittig goede schutters. Zo hebben we onder andere met een shotgun, een revolver en een jachtgeweer geschoten. Bijzondere ervaring! Omdat we al ons geld hadden uitgegeven aan schieten besloten we om een nachtje te gaan wildkamperen. We waren naar een free camping gegaan op een uurtje rijden van Toowoomba. We hadden onze favoriete wild jack biertjes gekocht om de slaap te bevatten. Het bleek geen succes te zijn om in de auto te slapen (Mike in de bijrijdersstoel en ik op de achterbank). Dus na een vreselijke nacht vervolgde we onze weg naar Byron Bay.

Byron Bay
In Dit kleine surf/hippie plaatsje heb ik een surfboard gehuurd om het geleerde tijdens de surfclinic in de praktijk te brengen. Surfen is moeilijk. De stroming hielp ook niet echt mee. Maar ik heb weer flink genoten. In de avond zijn we een drankje gaan doen met een groepje Engelsen. We waanden ons voor een avondje in Geordie Shore. Flink gelachen, top avondje!
Na een lange periode van reizen begon de reismoeheid toe te slaan. We waren beiden wel toe aan de laatste stap van de reis, terug naar Sydney. Dat betekent 700 kilometer karren.

Sydney
In Sydney hebben we een barista cursus gedaan. Aangezien ik in Australië ga werken levert dit mogelijk meer baankansen op. Naast dat was het vooral heel leuk en leerzaam om te doen. Wist je dat voor een goede espresso het water 25-30 seconden door de koffie moet lopen? Nu wel. Een barista cursus raad ik iedereen aan die van koffie houdt.
Na een vreselijke nacht in een tentje (regen en wind) leverde we onze Ford weer in. Dit ging niet zonder slag of stoot. We kwamen er in de ochtend pas achter dat de wagen om 10 uur schoon moest worden ingeleverd. Bij het tankstation hebben we binnen 10 minuten een compleet schone auto gecreëerd. De auto was zo schoon dat het ontbreken van een wieldop, die we onderweg waren verloren, niet eens werd opgemerkt.
Het was fijn thuiskomen toen we weer aankwamen bij het Collaroy Beachhouse waar het allemaal begon. Onze vrienden Bas en Tjerk en natuurlijk de Schotse violist Sandy zaten hier nog. Een goed moment voor een ouderwets avondje goon. De volgende dag werd ik wakker met blauwe benen van het klapdrankspel dat we op de whitsunday boot hadden geleerd. Het was een fijne avond!
Alhier ga ik afscheid nemen van mijn maat Mike met wie ik een toptijd heb gehad. Wanneer ik weer in Nederland ben wordt hier zeker een biertje op gedronken.
Na al dat reizen is het tijd om de handen weer uit de mouwen te steken. Op naar Melbourne voor the Australian dream!